Schaarste

Schaarste leidt tot conflicten! Samen met mijn man bevond ik mij onlangs in een conflict dat was uitgelokt door schaarste en waar ook nog eens een groepsdynamiek speelde. Spanning gegarandeerd.

Laat ik eerst al zeggen: het is gelukt!
Net als 18 andere zelfbouwers hebben mijn man en ik een kavel bemachtigd in Amsterdam Noord!

In mijn vorig bericht lazen jullie hoe we kampeerden op een parkeerterrein, net als Israëlische tweelingbroers en hun Duitse vriend, die hun twaalfde plaats op de wachtlijst kwijtraakten nadat ze een halve dag het kampeerterrein hadden verlaten. Ik vertelde al dat de broers het er niet bij lieten zitten. Dit is hoe het afliep:

De avond na het eerste ‘krijgsberaad’ trommelden de broers de groep op om hun kant van het verhaal te brengen en de plek – waarvoor ze al een week kampeerden in een piepkleine bus – terug te krijgen.

Eén van beide broers voerde het woord. Hij vertelde hoe ze hier waren aangekomen en hoe ze deel waren gaan uitmaken van de ‘zelfbouw-community’. Als bewijs van hun wil zich aan de regels te houden verhaalde hij over de nacht dat ze iemand hadden ingehuurd om hun bus te bemannen omdat ze die nacht alle drie ab-so-luut ergens anders moesten zijn. Hij gaf ook toe dat ze overdag waren weggegaan, maar wees er op dat hij ’s middag nog kort was terug gekomen voordat hij weer wegging.

Hun missie was duidelijk. Ze wilden draagvlak creëren om  de hardvochtige beslissing tot verwijdering van de wachtlijst terug te draaien. Daarbij vroeg de jongeman de community om Forgiveness. Het deed iets met de groep. De gekruiste armen zakten en de harde blikken verzachtten. De zelfbouwers die het tij voelden kenteren, verhieven hun stem om de groep te wijzen op de noodzaak regels af te dwingen. Anderen vielen de jongens juist bij.

Terwijl de (andere) juristen uit de groep zich nog ongemakkelijker gingen voelen, fluisterde een antropologe hoe mooi ze het vond wat er gebeurde. Wat je er ook bij voelde, dit was democratie in zijn puurste vorm en zo wilden de Israëlische jongens het ook. Zij riepen op om opnieuw te stemmen. Iemand haalde uit zijn camper een bord en een stift en een ander riep alle vijftig nummers uit de wachtlijst één voor één af om hun stem uit te brengen. Wie het te spannend vond, stemde blanco.

De jongens keken gespannen toe. Mijn man en ik brachten een stem uit voor behoud van hun plek op de wachtlijst, maar het mocht niet baten. De jongens kwamen twee stemmen tekort en het besluit was nu definitief: ze lagen eruit!!

Beetje bij beetje keerde de rust terug. Ook bij de jongens die troost vonden bij de gedachte dat ze gehoord waren en dat ze zo goed als de helft van de groep hadden kunnen mobiliseren. Nu ze de 50ste plek op de wachtlijst hadden, gingen ze zich oriënteren op één van de kavels op een minder populaire locatie.

Het hele conflict is natuurlijk ontstaan uit de schaarste aan kavels. En het was onvermijdelijk dat bij de toewijzing of verdeling tussen de zelfbouwers niet alle belangen zouden kunnen worden gediend. En het lijkt misschien een uitzonderlijke situatie, maar er ontstaan dagelijks conflicten uit schaarste. Denk aan schaarste aan financiële middelen, aan ruimte, status, zekerheid, erkenning of promotiekansen.

In een conflict dat ik nu begeleid, is bijvoorbeeld schaarste aan veiligheid, in de vorm van een veilige sfeer om feedback met elkaar te delen, de oorzaak.

Bevind jij je in een situatie die stroef loopt of zit je al te midden van een ruzie, en zou schaarste de oorzaak kunnen zijn?

Het helpt om voor jezelf de oorzaak te benoemen, want dan pas kom je tot de kern en kan er iets veranderen.

Kan je niet genoeg krijgen van het zelfbouwavontuur? Kijk hier wat de plaatselijke media ervan maakte!